W-A.pl

W miesiącach od marca do czerwca 2009 roku studenci Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej przygotowali koncepcje konkursowe zagospodarowania jednego z najważniejszych miejsc w dziejach powojennej Polski: promenady, nazwanej Drogą do Wolności, prowadzącej z Placu Solidarności do nabrzeża Martwej Wisły, na terenach postoczniowych w Gdańsku.

W sierpniu 2005 roku Wydział Architektury i Ochrony Zabytków Urzędu Miasta Gdańska zorganizował międzynarodowe seminarium poświęcone projektowi powstania na terenie Stoczni Gdańskiej Europejskiego Centrum Solidarności oraz Drogi do Wolności. Dziesięć zespołów architektonicznych z Polski, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch i USA zaproszono do przedstawienia swoich koncepcji.

Był to jeden w pierwszych głosów odnośnie kształtu przyszłego ECS i Drogi do Wolności.

Następnie, w 2007 roku w profesjonalnym konkursie architektonicznym, spośród 58 pracowni wyłoniono projektanta przyszłego Europejskiego Centrum Solidarności - pracownię FORT.

Przyszła zatem kolej na nakreślenie wizji promenady biegnącej obok ECS, nad Martwą Wisłę. Miasto Gdańsk w porozumieniu z Wydziałem Architektury Politechniki Gdańskiej zorganizowało konkurs wśród studentów semestru przeddyplomowego na koncepcję tego miejsca.

Uczestnikom konkursu udostępnione zostały materiały wyjściowe w postaci:

miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu Młodego Miasta,
wysokości budynków projektowanych i istniejących
wizualizacji projektowanych budynków otoczenia Drogi do Wolności,
planu terenu.

Jednocześnie ustalono zasadę, że projekty konkursowe nie muszą sztywno trzymać się zapisów planu i szkiców zagospodarowania otoczenia. Podejście do tematu było całkowicie dowolne.

Konkurs studencki jest preludium dla profesjonalnego konkursu, który będzie przeprowadzony wśród pracowni architektonicznych.

W dniu 25 czerwca o 8.30 na dziedzińcu Wydziału Architektury komisja konkursowa, złożona z przedstawicieli Urzędu Miasta Gdańska, w tym Prezydenta Pawła Adamowicza oraz pracowników naukowych Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, ogłosiła wyniki konkursu:

Równorzędne wyróżnienia:

- praca Marioli Bugajewskiej
- praca Macieja Buscha i Kamila Domachowskiego

III miejsce: praca Doroty Cichoń
II miejsce: praca Kaliny Kowalskiej i Roberta Juchnevica
I miejsce: praca Macieja Szylke

Więcej informacji - prezentacja innych prac i projektów www.drogadowolnosci.pl

I miejsce Maciej Szylke

TYGODNIE NARODOWOŚCI I INNE
POMYSŁY NA ŻYCIE CODZIENNE DROGI DO WOLNOŚCI

Aby projektowana aleja lepiej konkurowała z popularnymi europejskimi założeniami tego typu, np. La Ramblą, powinna garściami czerpać ze swojej historii, zarówno w sferze ideowej, jak i całkiem przyziemnej, rzeczowej.

Stałaby się ona pierwszą na świecie przestrzenią publiczną, której rytm wyznaczają Tygodnie Narodowości - pomysł na życie, nieustanny ruch
i dywersyfikację DDW. W każdym kolejnym tygodniu na samej Drodze i w okolicznych budynkach przedstawiane będą dzieje i kultura wybranego narodu. W wymiarze architektonicznym przejawia się to przez symbole, barwy narodowe (na ilustracji powyżej trwa Tydzień Baskijski, stąd powiewają flagi kraju Basków), tymczasowe obiekty, instalacje i detale.

W informatorach multimedialnych można zaczerpnąć wiedzy nt. historii i ciekawostek o danym narodzie, w restauracjach spróbować dań typowych dla owej kultury, a na stoiskach tematycznych nabyć jej wytwory. Można sobie wyobrazić sytuację, w której - po nabyciu popularności - przedstawiciele różnych narodowości sami zechcą przygotowywać imprezy na swój Tydzień Narodowości. W ten sposób kontynuowana jest idea solidarności, tym razem w wymiarze globalnym

WIATA "JEDNOŚĆ"
UNIKALNE OBIEKTY MAŁEJ ARCHITEKTURY DDW

Droga do Wolności powinna być miejscem, w którym nikną podziały - łączyć się w ten sposób symbolicznie ze swoją historią.
Ten charakter można uchwycić także w obiektach małej architektury, tworząc unikalny klimat, jak na przykład za pomocą prezentowanej wiaty roboczo nazwanej "Jedność".
Wiata wyposażona jest w dwa siedziska, a jej forma sprawia, że nawet między obcymi sobie ludźmi, kryjącymi się w jej cieniu, odpoczywającymi po obu jej stronach tworzy się poczucie swoistej bliskości.
Pod względem materiałowym, wiata nazwiązuje do elewacji Europejskiego Centrum Solidarności. Podobnie w akcenty do niego nawiązujące wyposażone są inne elementy małej architektury - ławki, lampy, śmietniki, maszty flagowe czy informatory elektroniczne.

Po kliknięciu na ilustrację powiększenie...