Realizacja stanowiła integralną część projektu, w którym bierze udział przedszkole, poświęconego idei aktywnego uczenia się małych ludzi w otoczeniu przedszkolnym. Jej celem było takie zaaranżowanie przestrzeni nauki i zabawy, które ułatwi wprowadzanie zmian w systemie pracy z dziećmi zgodnie z zamysłem projektu.
Projekt Przedszkole nr 42 „Kwiaty Polskie”
Biuro projektowe Atelier Starzak Strebicki
Tekst Maja Brzozowska-Brywczyńska
Lokalizacja Poznań, Polska
Rok 2017
Program Przebudowa wnętrza 2 sal lekcyjnych w Przedszkolu nr 42 „Kwiaty Polskie”
Powierzchnia 140m2
Zdjęcia Mateusz Bieniaszczyk
Przedszkole nr 42 „Kwiaty Polskie”
Realizacja stanowiła integralną część projektu, w którym bierze udział przedszkole, poświęconego idei aktywnego uczenia się małych ludzi w otoczeniu przedszkolnym. Jej celem było takie zaaranżowanie przestrzeni nauki i zabawy, które ułatwi wprowadzanie zmian w systemie pracy z dziećmi zgodnie z zamysłem projektu.
Na piętrze budynku przedszkola znajdują się dwie przylegające do siebie przestronne sale na planie prostokąta, które do tej pory oddzielały dwuskrzydłowe – i najczęściej zamknięte – drzwi. Po konsultacjach z przedszkolankami prowadzącymi sąsiadujące grupy, zdecydowano się na otwarcie przestrzeni i swobodny przepływ dzieci oraz przedszkolnych aktywności między pomieszczeniami. Masywne tapicerowane drzwi zastąpione zostały przez przesuwane drewniane panele pomalowane do połowy wysokości emulsją tablicową. W obydwu pomieszczeniach wycyklinowano i zaolejowano oryginalny dębowy parkiet. Definiując charakter każdego z wnętrz wykorzystano zróżnicowane doświetlenie sal wynikające z ich usytuowania na linii północ-południe.
W pomieszczeniu północnym, z oknami ciągnącymi się wzdłuż dwóch szczytowych ścian została wygospodarowana przestrzeń na pracownię plastyczną – twórczą, ale raczej spokojną pracę małych rąk. Pod oknami, które wychodzą na teren przed wejściem do przedszkola, na całej długości został zainstalowany szeroki parapet. Służyć ma przede wszystkim za blat roboczy, ale stanowi również dogodny punkt widokowy do obserwowania życia na zewnątrz budynku, dotychczas pozostającego poza zasięgiem wzroku przedszkolaków.
W pomieszczeniu południowym – doświetlonym przestronnymi oknami wychodzącymi na zadrzewiony przedszkolny plac zabaw – elementem definiującym (i dominującym) jest zajmująca róg sali, zabezpieczona siatką antresola, umożliwiająca zarówno obserwowanie wszystkiego spod sufitu, jak i schowanie się w kąciku piętro niżej. Schody na antresolę pełnią jednocześnie rolę audytorium. Tutaj również wzdłuż okien ciągnie się szeroki drewniany parapet, na którym można zarówno układać klocki, jak i po prostu posiedzieć i popatrzeć na świat.
Każda z sal podzielona została na strefy: stolikową, ulokowaną przy samym wejściu – gdzie dzieci jedzą posiłki i zabawy wspólnej – w centrum, co dzięki otwartemu przejściu między salami daje naprawdę spory metraż do robienia tego, co przedszkolaki potrafią robić najlepiej. Trzecia strefa – inna w sali północnej (aktywność plastyczna) i w sali południowej (aktywność fizyczna) zachęca dzieci do integracji i eksplorowania obydwu połączonych sal. Poszczególne strefy oddzielone są od siebie niskimi mobilnymi szafkami, mieszczącymi wszystkie rzeczy potrzebne do pracy i zabawy, które pozwalają – w zależności od potrzeb i wyobraźni – to kurczyć, to rozszerzać przestrzeń.
