Domy pasywne

Wymagania zrównoważonego rozwoju stawiają przed współczesnymi inżynierami nowe zadania, z których najważniejszym jest zapewnienie równych szans rozwoju następnym pokoleniom. Sposobem realizacji tego zadania jest minimalizacja zapotrzebowania na energię – w tym w warunkach Europy Północnej i Wschodniej przede wszystkim na energię dla celów grzewczych.

Dlatego w wielu krajach europejskich i w Polsce podejmowane są działania zmierzające do racjonalizacji wykorzystania energii, zastosowania jej odnawialnych źródeł i wdrażania nowych, wysokoefektywnych technologii. Jednym z rezultatów tych działań, spełniającym jednocześnie wszystkie wymienione kryteria są budynki pasywne.

 

Niektóre technologie budownictwa pasywnego stosowane były już w starożytności. Przykładem może być tu gruntowny wymiennik ciepła, wykorzystywany przez Rzymian w systemie zwanym hypocaustum. Powstał on przy publicznych łaźniach Rzymian, gdzie pomieszczenia z basenami i salą do wypoczynku były ogrzewane gorącym powietrzem rozprowadzanym w przestrzeni pod podłogą.
Pierwszy projekt domu pasywnego z 1990 roku, zapoczątkował nową erę w budownictwie jednorodzinnym. Przez ponad 10 lat prac teoretycznych trzech architektów : Botta, Riddera i Westermeyera, stworzyło projekt zespołu w zabudowie szeregowej, składający sie z czterech domów (każdy o powierzchni 156m2). Nowe materiały budowlane, starannie wybrana lokalizacja oraz nowatorskie rozwiązania architektonicznie poskutkowały stworzeniem domu o drastycznie mniejszym zapotrzebowaniu na energię. Niestety koszty jego powstania zahamowały na jakiś czas rozwój tej technologii.

 

 

Wymagania jakie stawia się budynkom pasywnym to między innymi:

 

 

• zapotrzebowanie na energię, niezbędną do ogrzania jednego metra kwadratowego powierzchni poniżej 15 kWh/(m2•rok)

 

• współczynnik przenikania ciepła U dla przegród zewnętrznych (dach, ściany, podłoga na gruncie) mniejszy niż 0,15 W/(m2•K)

 

• szczelność powłoki zewnętrznej budynku, sprawdzona przy pomocy testu ciśnieniowego, podczas badania przy różnicy ciśnienia zewnętrznego i wewnętrznego wynoszącej 50 Pa

 

• krotność wymiany powierza nie powinna przekraczać 0.6 h-1

 

• przegrody zewnętrzne wykonane w taki sposób, aby maksymalnie zredukować mostki termiczne

 

• okna o współczynniku przenikania ciepła U poniżej 0,8 W/(m2•K) dla ramy i przeszklenia

 

• całkowitej przepuszczalności energii promieniowania słonecznego dla przeszklenia g≥50%

  wydajność rekuperatora, stosowanego do odzysku ciepła z wentylacji, powyżej 75%

 

• ograniczenie strat ciepła w procesie przygotowania i zaopatrzenia w ciepłą wodę użytkową

 

• efektywne wykorzystanie energii elektrycznej

 

• odpowiednie ukształtowanie zwartej bryły budynku

 

• odpowiednie usytuowanie budynku względem stron świata

 

• maksymalne wykorzystanie energii słonecznej, realizowane poprzez odpowiednie rozmieszczenie okien i otworów na elewacjach

 

 

Budownictwo pasywne pociąga za sobą wysokie koszty początkowe, natomiast przynosi szereg zysków w czasie eksploatacji, począwszy od dbałości o środowisko naturalne, skończywszy na korzyściach finansowych uzyskanych z ograniczenia kosztów użytkowania.

 

Artykuł utworzony przez firmę świadczącą pogotowie hydrauliczne w Warszawie od prawie 30 lat.