Pierwsza pomoc

Podczas gorących dni mogą się zdarzyć omdlenia wśród Twoich pracowników. Długotrwała praca w ekspozycji na promienie słoneczne niekiedy skończy się udarem cieplnym. To największe zagrożenia, jakie niesie za sobą wysoka temperatura i duże nasłonecznienie. Ale słońce to nie jedyne niebezpieczeństwo. Groźne mogą być także owady, no i przede wszystkim woda!

 

Artykuł sponsorowany przez: www.gvarant.pl

Pierwsza pomoc

Podczas gorących dni mogą się zdarzyć omdlenia wśród Twoich pracowników. Długotrwała praca w ekspozycji na promienie słoneczne niekiedy skończy się udarem cieplnym. To największe zagrożenia, jakie niesie za sobą wysoka temperatura i duże nasłonecznienie. Ale słońce to nie jedyne niebezpieczeństwo. Groźne mogą być także owady, no i przede wszystkim woda!

Biorąc pod uwagę wszystkie wymienione powyżej zagrożenia, warto znać podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy pracownikom, którzy słabo się czują lub mdleją, mają udar cieplny czy reakcję alergiczną po ukąszeniu jakiegoś owada.

Warto również zdawać sobie sprawę z zagrożeń, jakie niesie za sobą woda, czyli podtopień. Osobie, która utonęła, pomoc przygodnego ratownika nie jest już potrzebna...

Jak zareagować w przypadku omdlenia przy pracy w upale ?

Podczas gorących dni mogą się zdarzyć omdlenia wśród pracowników wykonujących pracę na powietrzu. Na­uczenie pracowników, jak mają postępować, gdy czują, że za chwilę stracą przytomność, może ich uchronić przed wypadkiem. Uda się także pewne minimalizować ryzyko wystąpienia wypadku za pomocą profilaktyki.

Bezpośrednią przyczyną złego samopoczucia czy krótkotrwałych omdleń są głównie zaburzenia ukrwienia mózgu lub niedotlenienie. Stan taki bywa wywołany wieloma przyczynami. Przykładowo może to być przegrzanie organizmu, jego odwodnienie, wymuszona pozycja ciała w trakcie wykonywania pracy, gorączka lub reakcja emocjonalna.

Pierwszą czynnością ratowniczą w przypadkach zaburzenia świadomości, omdleń lub zawrotów głowy musi być położenie poszkodowanego. Pozycja leżąca stabilizuje krążenie krwi oraz chroni przed różnymi urazami. Nie znawszy przyczyny omdlenia, nie należy unosić nóg leżącego chorego do góry.

Ważne jest, aby nauczyć pracowników, jak mają reagować, gdy czują, że za chwilę stracą przytomność.

4 kroki udzielania samopomocy:

1. Próba kucnięcia.
2. Schylenie się.
3. Schowanie głowy między kolana (ucisk brzucha podnosi ciśnienie krwi i doraźnie poprawia ukrwienie mózgu).
4. Poproszenie kogoś o pomoc czy też wezwanie pogotowia ratunkowego.

Wiedza o prawidłowym postępowaniu w przypadku jakiejś choroby wewnętrznej pracownika może się niejednokrotnie przyczynić do uratowania komuś życia. Jednak zanim wydarzy się nieszczęśliwy wypadek, można zminimalizować ryzyko jego wystąpienia poprzez dopilnowanie obowiązku przeprowadzania pracowniczych badań lekarskich. Przed rozpoczęciem pracy należy skierować pracownika na badania wstępne. Podczas wykonywania pracy pracownik musi stawiać się na badania okresowe, a jeśli zdarzy się sytuacja, która może sugerować pogorszenie stanu zdrowia danego podwładnego, musi on być wysłany na badania kontrolne.

Dodatkowe badania może zlecić pracodawca, lekarz zakładowy - albo również poprosić o to sam pracownik.

Udar cieplny

Aby właściwie udzielić pierwszej pomocy osobie z udarem cieplnym, należy najpierw rozpoznać jego objawy.

UWAGA !

Gdy ma się pewność wystąpienia udaru cieplnego, nie wolno podawać poszkodowanemu alkoholu, napojów z kofeiną, a także leków obniżających temperaturę!

Osoba mająca udar cieplny może mieć następujące objawy

■                    osłabienie, ból, zawroty głowy,

■                    pragnienie,

■                    nudności, wymioty,

■                    kurcze mięśni (zwłaszcza brzucha i nóg),

■                    utrata przytomności.

Udzielanie pierwszej pomocy osobie z udarem cieplnym polega na zastosowaniu następujących 5 kroków:

1. Ustalenie, co było źródłem przegrzania, i zlikwidowanie przyczyny. Ratowanego trzeba przeprowadzić do innego pomieszczenia lub wyprowadzić go na powietrze
2. Ułożenie przytomnego ratowanego na plecach z nogami uniesionymi na wysokość 20-30 cm. Następnie obniża się temperaturę ciała, okładając ratowanego mokrymi, zimnymi prześcieradłami lub ręcznikami. Podaje się do pi­cia pół szklanki wody z solą co 15 min (1 łyżeczka soli na ćwierć litra wody). Jeżeli nie ma soli, należy podawać samą wodę.
3. Jeśli ratowany jest nieprzytomny, ale oddycha, trzeba go ułożyć na boku w pozycji bezpiecznej.
4. Wezwanie pogotowia. Co 1-2 min trzeba sprawdzać obecność oznak życia. Jeżeli nastąpi zatrzymanie krążenia, należy natychmiast rozpocząć reanimację.
5. Jeśli wystąpią drgawki, trzeba chronić ratowanego przed urazami.

Wstrząs uczuleniowy

Wiosną, a przede wszystkim latem pojawia się mnóstwo owadów, których ukąszenie może spowodować reakcję alergiczną. Takie zdarzenie niekiedy doprowadza nawet do śmierci! Dlatego bardzo cenna jest wiedza, jak ratować osobę, u której wystąpi wstrząs uczuleniowy

Uczulenie, czyli alergia, to reakcja organizmu na pew­ne związki chemiczne znajdujące się między innymi w powietrzu i pokarmach. Człowiek może być uczulony na niektóre składniki pokarmowe, leki, kosmetyki, proszki do prania, a także jad wstrzyknięty w wyniku użądlenia lub ukąszenia. Reakcja na związki chemiczne bywa bardzo różna - od niewielkiego swędzenia skóry i wysypki, aż po wystąpienie wstrząsu uczuleniowego (anafilaktycznego).

Wstrząs uczuleniowy (anafilaktyczny) jest bar­dzo silną reakcją organizmu, do której dochodzi w ciągu kilku sekund lub minut od wstrzyknięcia leku lub użądlenia bądź ukąszenia.

Postępowanie:

1. Sprawdzić, czy ratowany ma wysypkę i duszności.
2. Jeżeli przyczyną uczulenia jest użądlenie, usunąć żądło.
3. Dowiedzieć się od ratowanego, czy ma spray przeciw astmie lub tabletki przeciwuczuleniowe. Jeżeli tak, podać mu te leki.
4. Starać się uspokoić ratowanego (niepokój nasila reakcję uczuleniową)/
5. Sprawdzić, czy ratowany wykazuje oznaki życia. Jeżeli nie, rozpocząć reanimację.
6. Wezwać pogotowie ratunkowe i ponaglać jego przyjazd lub odwieźć ratowanego do szpitala, jeżeli objawy wstrząsu się nasilają.

Reasumując, należy wezwać pogotowie ratunkowe lub jak najszybciej odwieźć ratowanego do szpitala w przy­padku silnej reakcji uczuleniowej, a także ustalić bezpo­średnią przyczynę uczulenia (alergii) i ją usunąć.

Podtopienia

Latem często organizowane są wycieczki dzieci nad wodę zarówno podczas roku szkolnego, jak i zajęć „Lato w mieście”. Może dojść wówczas do podtopień i utonięć. Podtopienie to ostre niedotlenienie spo­wodowane przez zablokowanie dróg oddechowych wodą lub inną cieczą. Przy podjęciu prawidłowej akcji ratowniczej osoby po podtopieniu rokują duże nadzieje na ozdrowienie.

Akcja ratunkowa osoby podtopionej w 3 krokach:

1. Wydostanie z zagrożenia - działając na wodzie, należy korzystać z urządzeń pływających i indywidualnych zabezpieczeń, np. kamizelek ratunkowych.
2. Bezpieczne wydobycie poszkodowanego z wody - w miarę możliwości trzeba uwzględniać ewentualny uraz jego kręgosłupa, zwłaszcz w odcinku szyjnym. Stosuje się deskę ratowniczą. Jeszcze w wodzie należy ustabilizować poszkodowanego na desce i w poziomie przenieść na ląd.
3. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa - podejmuje się ją natychmiast po wydostaniu z wody podtopionego. Jeżeli jest nieprzytomny i nie oddycha, należy rozpocząć pośredni masaż serca w sekwencji: 30 uciśnięć mostka, a następnie 2 oddechy zastępcze, do momentu spontanicznego poruszenia się poszkodowanego. Wtedy sprawdza się, czy oddycha, i ewentualnie układa go w tzw. pozycji bocznej ustalonej.

Gdy mamy do czynienia z podtopieniem w innej cie­czy niż woda, istnieje prawdopodobieństwo zatrucia organizmu. Może być wtedy konieczna dezaktywacja skażenia organizmu, którą przeprowadzają jednostki ratowniczo-gaśnicze straży pożarnej.

Jeżeli temperatura wody, w której przebywał podtopiony, wynosi poniżej 25°C, należy się liczyć z wychłodzeniem organizmu. Temperatura wewnętrzna organizmu w granicach 30-35°C spowalnia metabolizm i chroni mózg przed niedotlenieniem, ale również powoduje zaburzenia rytmu serca oraz utrudnia resuscytację. Gdy temperatura spadnie poniżej 30°C, utrudnia nawet zaawansowane czynności ratownicze spowalnia reakcje na leki i utrudnia defibrylację elektryczną. 

Ze względu na wychłodzenie oddychanie zastępcze lepiej prowadzić tzw. metodą usta - usta, niż za pomocą worka termorozprężalnego, gdyż cenne jest ogrzanie i nawilżenie powietrza oddechowego.

Do doraźnej ochrony przed wychłodzeniem zalecana jest srebrno-złota folia termoizolacyjna (folia NRC). Ewentualnie można zastosować ciepły okład na klatce piersiowej, np. z termoforu z gorącą wodą.

 

Artykuł sponsorowany przez: www.gvarant.pl