I Nagroda w konkursie na koncepcję programowo-przestrzenną bulwaru nad rzeką Supraśl

I Nagroda w konkursie na: Koncepcję programowo-przestrzenną bulwaru nad rzeką Supraśl pomiędzy ujściem rzeki czarnej w Wasilkowie a mostem w miejscowości Nowodworce

Zespół autorski :

Jakub Botwina architekt krajobrazu, wykładowca Wyższej Szkoły Ekologii i Zarządzania w Warszawie

Stanisław Botwina architekt

Michał Szaruga architekt krajobrazu

www.architekcikrajobrazu.com

1. Założenia idei koncepcyjnej

Przy opracowaniu projektu koncepcyjnego przyjęto następujące założenia:

• bulwar wzdłuż rzeki Supraśl zaprojektowany został jako reprezentacyjna promenada pieszo – rowerowa z atrakcyjnym programem towarzyszącym

• powiązania funkcjonalno- przestrzenne bulwaru wzdłuż rzeki Supraśl z terenami sąsiadującymi, a w szczególności z tkanką miejską Wasilkowa poprzez relacje widokowe oraz komunikacyjne.

• uwzględnienie wytycznych dotyczących uwarunkowań przyrodniczych oraz wytycznych z zapisów Studium UIKPZ dla Wasilkowa w zakresie kształtowania roślinności wprowadzając nasadzenia z preferencją gatunków rodzimych, odpowiednich do warunków klimatycznych i specyficznego mikroklimatu

• strefowanie programu z zachowaniem części funkcji oraz propozycją nowych rozwiązań architektonicznych i przestrzennych

• rozbudowanie oferty programowej dla rozwoju usług, kultury, sportu, turystyki wodnej i rekreacji

• podkreślenie unikatowości terenu, regionalizmu a w szczególności ogromnych walorów przyrodniczych, poprzez oryginalne rozwiązania formy i detalu architektonicznego

• usprawnienie rozwiązań komunikacyjnych – Włączenie projektowanego bulwaru do istniejącego systemu komunikacji oraz połączenie bulwaru z centrum Wasilkowa poprzez kładkę pieszo rowerową oraz przeprawy mostami pływającymi

• zaprojektowanie atrakcyjnej trasy pieszo rowerowej łączącej tereny wokół zalewu na rzece Supraśl z intensywnym programem sportowo – rozrywkowym i kulturalnym z naturalnymi terenami łęgowymi wzdłuż rzeki aż do mostu w miejscowości Nowodworce.

2. Strefy programowo-funkcjonalne

teren wokół zalewu to teren najintensywniejszego zainwestowania usługowo – rekreacyjnego.

    W południowo-wschodniej części terenu zaprojektowane zostało miejskie kąpielisko otwarte z pomostami drewnianymi wydzielającymi strefy kąpielowe dla dorosłych z zjeżdżalnią oraz basenem dla dzieci. Na przyległej plaży trawiastej zaprojektowano wiaty piknikowe. Nabrzeże stanowi tu pomost z drewnianymi schodami do siedzenia.

Zaplecze dla kąpieliska stanowi parterowy pawilon z szatniami, natryskami, WC oraz małą gastronomią.

    W północno-zachodniej część terenu opracowania w miejscu dawnych niecek basenowych zaprojektowano AQUAPARK z basenami rekreacyjnymi ze zjeżdżalniami ,brodzikiem dla dzieci, placem zabaw oraz budynkami zaplecza, kawiarnią salami gier i zabaw dla dzieci.

W bezpośrednim sąsiedztwie aquaparku zaprojektowano amfiteatr z obszerną polaną rekreacyjną do organizacji imprez plenerowych oraz kompleks boisk uniwersalnych do gier zespołowych (siatkówka, koszykówka). Wjazd do obiektu zaprojektowano od ul. Jurowieckiej z parkingiem oraz restauracją z miejscami noclegowymi.

    Po północno-wschodniej stronie zalewu zlokalizowano przystań kajakową z wypożyczalnią sprzętu pływającego (kajaki, rowery wodne) sklepik wodniacki a także małą gastronomię, WC oraz parking. Obiekt ten skomunikowany jest bezpośrednim wjazdem od ul. Jurowieckiej

    Piesza promenada biegnąca wzdłuż południowo-zachodniej granicy terenu A1 przechodzi w  promenadę biegnącą drewnianymi pomostami wokół zbiornika, po jego północnej stronie. Łączy ona poszczególne elementy programowe tej części terenu oraz poprzez przejście pod mostem także z obszarem  przyległym do ul. Białostockiej.

południowy brzeg rzeki Supraśl

    Zachodnią część stanowi teren rekreacyjny z bezpośrednim wjazdem od ul. Białostockiej i parkingiem. Zaprojektowano tu tarasy drewniane wzdłuż brzegu rzeki z drewnianymi schodami do siedzenia. Wyższy poziom stanowi utwardzony plac (kostka brukowa) z długimi drewnianymi ławami do siedzenia oraz łukowatymi pergolami nawiązującymi kształtem do obręczy beczek. Dodatkowym elementem wyposażenia tego terenu są wygodne, drewniane leżaki rozlokowane pod pergolami oraz wzdłuż brzegu rzeki. Zaprojektowano tu także dużą siłownię plenerową do ćwiczeń na świeżym powietrzu oraz polane piknikową.

    Wzdłuż całego południowego brzegu rzeki Supraśl od mostu (ul. Bałostocka) aż do mostu w miejscowości Nowodworce biegnie bulwar miejski łączący wszystkie elementy programowe na całym terenie opracowania. Na całej długości prowadzony jest na pomostach drewnianych a jego przebieg uwzględnienia unikatowe walory przyrodniczo – krajobrazowe terenu.

Dla celów obserwacyjnych wzdłuż bulwaru zaprojektowano system wież widokowych których kształt inspirowany był konstrukcja beczki – elementu historycznie związanego z regionem.

    Zygzakowaty kształt  pomostów symbolizuje związek rzeki, nieprzewidywalnego elementu przyrodniczego, z miastem – wytworem człowieka. Natomiast przeplatająca się naturalna roślinność szuwarowa i łegowa przypomina o nierozerwalnym związku przyrody i miasta. W konstrukcji pomostów wykorzystano drewno – materiał naturalny, powszechny i wspaniale wpisujący się w krajobraz, jednocześnie pozwalający uzyskać nowoczesną formę przestrzenną zharmonizowaną z naturalnym krajobrazem.

    Wykorzystując naturalne ukształtowanie terenu oraz istniejąca naturalne zbiorowiska roślinne zaprojektowano liczne elementy programowe podkreślając walory środowiska przyrodniczego. O atrakcyjności proponowanego przebiegu bulwaru świadczy analiza powiązań funkcjonalno-przestrzennych wskazująca na potrzebę powiązania miasta z terenami nadrzecznymi za maksymalną ochroną naturalnego środowiska przyrodniczego. Przyjęta zasada strefowania programu rekreacyjnego, kumulacja intensywnego zagospodarowania wokół zbiornika wodnego oraz rozluźnienie programu w strefie centralnej i wschodniej, z wyznaczonymi odpoczynku i obserwacji przyrody pozwalają na efektywne wykorzystanie walorów szczególnego krajobrazu doliny rzeki Supraśl.

północny brzeg rzeki Supraśl

    Zachodni fragment - teren przy moście (ul. Białostocka) stanowiący strefę usługowo rekreacyjną. Zaprojektowane zostały tu place wypoczynkowe z elementami wyposażenia jak ławki, kosze na śmieci, latarnie oraz parkingi dla rowerów oraz przystań z drewnianymi pomostami. Centralną część tego terenu zajmują pawilony handlowo usługowe z kawiarnią i ogródkiem letnim, sklepikiem spożywczym oraz informacją turystyczna. Niwelacja terenu sprawia że budynki widoczne są jedynie od strony rzeki, natomiast od strony ul. Białostockiej i Nadrzecznej znajduje się nasyp ziemny. Ponadto proponuje siętu budynki z „zielonym dachem” o charakterze ekstensywnym. Dojazd do obiektów oraz parking zaprojektowano od ul. Nadrzecznej.

Teren ten jest bezpośrednio połączony z promenadą wokół zalewu poprzez kładki piesze pod mostem.

    W rejonie ul. Dwornej zaprojektowany został most pieszo rowerowy łączący bulwar z północnym brzegiem rzeki oraz centrum Wasilkowa. W sąsiedztwie mostu pomiędzy ul. Dworną i Kryńską zaprojektowano plażę z kąpieliskiem, pomostami do cumowania kajaków kąpielisko oraz pawilon z małą gastronomia, WC oraz parkingiem.

    Alternatywnym sposobem przeprawienia się na drugi brzeg są mosty pływające, oparte na linach zakotwionych na obydwu brzegach. Ciągnąc za line można przeciągnąć tratwę na drugi brzeg. Takie rozwiązanie, oprócz atrakcyjności użytkowania, pozwala na minimalizację kosztów związanych z budową tradycyjnego mostu. Zapewniony jest także bezkolizyjny przepływ łódek i kajaków pod linami zawieszonymi na wysokości 170 cm od lustra wody.

    Niewielki teren powiązany z miastem wąskim przejściem pomiędzy działkami prywatnymi u zbiegu ulic Nadrzecznej i Czystej łączy z południowym brzegiem rzeki jeden z pływających mostów. Zaprojektowano tu wśród naturalnej roślinności pomosty dla wędkarzy oraz kameralne miejsca odpoczynku.

3. Działania projektowe w zakresie ochrony wartości dziedzictwa przyrodniczego, wartości kulturowych oraz zachowania ładu przestrzennego:

• odpowiednie strefowanie programu z zachowaniem relacji miedzy terenami zainwestowanymi a terenami naturalnymi

• zachowanie i ochrona w maksymalnym stopniu istniejącej roślinności (w tym celu autorzy postulują na etapie dalszych prac projektowych opracowanie gospodarki drzewostanem)

• odpowiednie kształtowanie struktur roślinnych na pozostałym terenie dostosowanych w charakterze do projektowanych funkcji z uwzględnieniem gatunków rodzimych zgodnych z naturalnym siedliskiem

• koncepcja „zielonej architektury”, budynki parterowe z dużymi przeszkleniami i drewnianymi elewacjami o odpowiednim standardzie oraz możliwe grupowanie funkcji co zapobiegnie niekontrolowanej lokalizacji dowolnych obiektów

• Drobne formy architektoniczne nawiązujące do tradycji kulturowych miejsca i wykorzystujące naturalne materiały