'Miasto nie jest takie złe' przekonuje arch. Zbigniew Maćków opisując założenia projektowe i historię powstania nowoczesnego budynku mieszkalno-usługowego Thespian, usytuowanego na Placu Powstańców Śląskich we Wrocławiu. Choć wrocławianie przywykli już do jego widoku, nadal jest przykładem wzorcowego myślenia o przestrzeni miejskiej, a także dobrym wzorem do naśladowania. Film o tym obiekcie autorstwa zespołu filmowego Para baron-baron można oglądać w portalu architektonicznym www.bryla.pl.
„Jest to dom wielorodzinny dla ludzi, którzy być może na powrót odkryją wartości życia w mieście” – mówi Zbigniew Maćków i to zdanie, w kontekście ostatnich badań nad nowymi przedmieściami Wrocławia i Dolnego Śląska dr Katarzyny Kajdanek z Uniwersytetu Wrocławskiego pt. „Suburbanizacja po polsku”, jest jednym z kluczy otwierających przestrzenie Thespiana. Podstawowym założeniem projektu było bowiem, jak mówi architekt, stworzenie nowoczesnego domu na zderzeniu dwóch światów, dwóch różnych obszarów miejskich: architektonicznie - pod względem skali zabudowy, a także socjologicznie – pod względem struktury mieszkańców.
- „80 proc. tego zadania projektowego mieści się w urbanistyce… W XIX wieku to miejsce było pełne eklektycznych, bogatych kamienic, (…) tylko ktoś stwierdził, że tu wjedzie proletariat” – precyzuje Zbigniew Maćków.
Położenie budynku na ruchliwym rondzie, którego centrum stanowi zabytkowy skwer, określiło jego formę. Szklana fasada od strony południowej wpuszcza do pomieszczeń dziennych światło i zieleń, będąc jednocześnie kurtyną akustyczną, natomiast północna strona, której elewacja obłożona jest aluminiowymi panelami Larson Alucoil, kryje sypialnie wychodzące na niewielki skwerek.
– „Ten budynek działa jak nadgryzione jabłko – tu gdzie jest agresywne środowisko ma śliską, gładką skórę, a tam gdzie jest cicho, spokojnie – może być miękki” – dodaje Maćków.
Miękkość tę osiągnięto również poprzez kolor elewacji, który nawiązywał z jednej strony do kolorów występujących naturalnie w przyrodzie, a z drugiej do kolorystyki sąsiadujących budynków. Chodziło o pozbawienie budynku biurowego charakteru („office look” jak mówi w filmie Zbigniew Maćków) i przybliżenie go przyszłym mieszkańcom.
- „Naszym zdaniem jest to opowieść na temat współczesnej filozofii mieszkania w gęstym mieście (…) Można mówić językiem współczesnym i nie powodować kakofonii stylistycznej” – podsumowuje Zbigniew Maćków.
Sponsorem filmu jest firma Alucoil – dostawca aluminiowych paneli Larson, zastosowanych na elewacji budynku.
Zespół filmowy Para baron-baron jest autorem filmów poświęconych współczesnej architekturze – ostatnio zrealizowane filmy prezentowały wybitne europejskie realizacje między innymi: pawilon letni Serpentine Gallery arch. Petera Zumthora w Londynie, Muzeum MAXXI arch. Zahy Hadid w Rzymie.
Filmy można oglądać w portalach architektonicznych, a także podczas spotkań dla architektów. Para ma na swoim koncie również filmy publikowane na DVD m. in. „Perspektywy architektury”, „Minimalizm-czysta forma” , „Piazzalogia”, „Scenografia życia”, „Architektura second life”, „Osiedle ZEN”, „Modernizm emocjonalny”, „Fabryki do życia”.
Zespół zrealizował również filmowo-edukacyjny projekt dotyczący budownictwa drewnianego – w jego ramach powstał Indywidualny Dom TypOwy arch. Roberta Koniecznego i film z jego budowy, w którym, poza tematyką architektoniczną, znalazło się miejsce na prezentację nowoczesnych technologii budownictwa niskoenergetycznego z materiałów odnawialnych.
Film publikuje portal architektoniczny Bryła pod linkiem:
