Głównym założeniem projektu było stworzenie parkingu, jako kontynuacji ulicy. Droga, jako kawałek przestrzeni miejskiej z pasami ruchu, miejscami postojowymi, chodnikiem i kolejką miejską posłużyła jako element kształtujący formę budynku.
Kolejnym ważnym zagadnieniem wspierającym tą koncepcję było umożliwienie bezkolizyjnej komunikacji samochodowej. W tym celu konstrukcja obiektu składa się z dwóch spirali. Wspomniana ulica to zewnętrzna spirala – droga w górę. Wewnątrz tej spirali znajduje się druga, jej odbicie lustrzane – droga w dół. Obie łączą się ze sobą co pół okrążenia.
Dzięki temu rozwiązaniu kierowca ma możliwość wjazdu, zaparkowania samochodu i późniejszego wyjazdu cały czas poruszając się w jednym kierunku. Na szczycie tej struktury obie spirale łączą się.
Zarys budynku wyróżnia sie na tle Zatoki Wiktorii. Obiekt nie jest tak wysoki (100m) jak okoliczna zabudowa, ale oryginalny kształt może sprawić, że stanie się symbolem miejsca. Kulisty kształt tworzy zamkniętą strukturę. Dwie betonowe spirale wzmocnione zostały stalową ramą wewnątrz budynku. Całość bazuje na wytrzymałej i zwartej kulistej konstrukcji.
Drugim obliczem obiektu jest jego wnętrze. Ogromna kopuła może być zaadaptowana na przeróżne sposoby. Na dwóch poziomach zawieszone zostały platformy, które mogą posłużyć za wielozadaniowe powierzchnie sceniczne.
Iluminacja obiektu jest zależna od jego użytkowników. Nocą światła samochodów i kolejki odbijają się w błyszczącym suficie. Cały budynek świeci jak chiński lampion.
