Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, zaprojektowane z myślą o równowadze między przeszłością i przyszłością, zbudowane w halach dawnej Fabryki Schindlera, otwiera ważny nowy rozdział w życiu kulturalnym miasta.
Nazwa projektu: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie (MOCAK)
Lokalizacja: Kraków, ul. Lipowa
Inwestor: Gmina Miejska Kraków - Zarząd Budynków Komunalnych
Konkurs: 2007 – I nagroda w konkursie na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej Muzeum Sztuki Współczesnej na terenach tak zwanej „Fabryki Schindlera” w Krakowie
Termin realizacji: 2009-2010
Generalny projektant: Konsorcjum Claudio Nardi - Leonardo Maria Proli
Autor: Claudio Nardi
Współpraca autorska: Inga Olszańska, Adam Kozak, Anna Krężołek, Małgorzata Zbroińska
Koordynacja branżowa: Q-arch Sp. z o.o.
Podstawowe parametry techniczne: Powierzchnia zabudowy: 5 467 m²
Powierzchnia użytkowa: 9 487,00 m²
Kubatura brutto: 54 527,9 m³
Opis ogólny:
Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, zaprojektowane z myślą o równowadze między przeszłością i przyszłością, zbudowane w halach dawnej Fabryki Schindlera, otwiera ważny nowy rozdział w życiu kulturalnym miasta.
Teren nowego muzeum pokrywa się częściowo z terenem, na którym znajdowały się hale produkcyjne fabryki Schindlera. Jest to jedno z tych miejsc, które zapisały się w pamięci zbiorowej i w historii ludzi, w historii ich okrucieństwa, ale także heroizmu.
Pomysł, aby przekształcić owe miejsca, poszerzając je o liczne nowe przestrzenie, w miejsce poświęcone sztuce, kulturze i czasom współczesnym świadczy o tym, że pamięć, którą z pewnością trzeba chronić, może także stać się wskazówką i drogą ku przyszłości.
Historie, które niegdyś miały tu miejsce, już wtedy stanowiły pewien znak nadziei oraz świadczyły o tym, że przezwyciężenie koszmarów jest możliwe.
Charakter przemysłowy dachów szedowych istniejących budynków, które przyjęliśmy jako charakterystyczny element wizualny całości przedsięwzięcia, podkreśla w tym wypadku ciągłość pomiędzy tym, co istniało tu wcześniej, a nowoczesnością.
Przestrzeń przeznaczona na działalność wystawienniczą kształtuje się wokół budynków istniejących niczym klamra, wypełniając całą dostępną przestrzeń pomiędzy budynkami oddanymi do dyspozycji przedsięwzięcia.
Uzyskuje się w ten sposób formę nieregularną, rozczłonkowaną, nabierającą niemal wymowy znaku, czyniąc przestrzeń ekspozycyjną, która rozciąga się od głównego wejścia przy ul. Lipowej (obok dawnego, oryginalnego wejścia do fabryki) po planowany plac na tyłach obiektu, po stronie północnej, bardziej przestronną.
„Mur południowy”, na którym znajduje się logo Muzeum, wyznacza początek nowej drogi, która przemierza teren muzeum, a swoją masą równoważy istotną i wyraźną obecność przyległego, istniejącego wcześniej Muzeum Historycznego i Pamięci.
Patrząc z dalszej perspektywy od strony ulicy Lipowej, muzeum jawi się jako architektura nowa, naznaczona nowoczesną technologią, jako struktura lekka, pełna światła, z dachem szedowym, która w naturalny sposób wpisuje się i uzupełnia, jednocześnie uwydatniając strukturę istniejących tu wcześniej budynków.
Wewnętrzna uliczka prowadzi od ul. Lipowej poprzez kompleks budynków muzeum do wewnętrznego placu. Naprzeciw siebie znajdują się z jednej strony loggia ekspozycyjna we wnętrzu jednego z budynków szedowych, gdzie otwierają się oszklone drzwi mieszkań i pracowni artystów oraz biblioteki. Po przeciwnej stronie znajduje się hall wejściowy muzeum w całej swojej rozciągłości oraz księgarnia i restauracja.
Charakter przemysłowy, przywołany charakterystycznym pokryciem szedowym budynków istniejących, stał się inspiracja dla całości założenia.
Betonowa płaszczyzna „muru południowego”, surowa, przemysłowa, wysoka na 10 metrów jest wyznacznikiem i punktem wspólnym pomiędzy ulicą a wewnętrznymi przejściami i pawilonami ekspozycyjnymi, które przebiegają wewnątrz kompleksu.
Architektura nowa, lekka, świetlista, wykończenie z ciemnego fibrobetonu i dach szedowy z cynko-tytanu, obejmują budynki istniejące oraz nowe pawilony, łącząc je w jeden organizm, który nie jest monolityczny, ale rozproszony, przeźroczysty, przepuszczalny. Organizm ten staje się częścią powstającego miasta.
Materiały od biura projektowego (po kliknięciu powiększenie):
